Inhaalmanoeuvre van 18 - 27 april

Dag lieve lezers ,

Ik heb weer heel wat te vertellen. Dus leesplezier verzekerd!

Brownsweg:

Maandag 18 april vertrokken we weer naar Brownsweg om les te geven. Maar de directeur was ons vergeten zeggen dat de vakantie op dinsdag begon terwijl wij van plan waren om dinsdag en woensdag nog les te geven. Niet dus, we hebben onze tijd dan maar gebruikt om aan onze buurtverkenning te werken. Ook gingen we mee met Eugenie naar het oudercontact van haar dochter. Wat een oudercontact !

Ouder komt bij de juf? Juf zegt in het Saramacaans ( terwijl het een Nederlandstalige school is ) u dochter is gebuisd voor deze vakken en dan is het afgelopen. Geen enkele tip van oefen er met  haar op of gesprek over hoe het zou komen. Nee enkel de droge feiten.

Ook de SOAP ging verder in Brownie. ( De makers van thuis, familie,… zouden hier echt een geweldig script in zien. )

Het ging zo verder. Sirano, beter gekend als Rastaman uit vorige blogberichten, ging met ons naar de rivier rijden; Er zouden ook wat kinderen mee gaan die we dan een zwemles zoden geven kwestie van het leuke aan het nuttige te koppelen. Dit mocht van de ouders tot ze te horen kregen wie ons zou brengen. Een vrouw uit het dorp was helemaal over haar toeren en schreeuwde hele lelijke dingen in het Saramacaans. Ze zei ons ook van rij daar niet mee want hij heeft geen rijbewijs. Ik een beetje geschrokken door de uitspraken van de vrouw (Sirano is wel een goede vriend aan het worden afgezien van zijn kitcherige liefdesuitingen en cadeaus) besloot hem te confronteren met de uitspattingen van de vrouw. Hij was heel geschokt en vertelde dat hij wel een rijbewijs had anders kon je zelf in Suriname al niet 4 jaar als taxichauffeur werken en dagelijks op en af rijden. Ja Sirano was een beetje teleurgesteld en vertelde nog wat zaken over de dominante vrouwen in Brownsweg. Die verhalen zal je me eens zelf moeten vragen en ga je ook niets van snappen als ik ze gewoon schrijf.

Uiteindelijk zijn we dan toch met hem en de kids naar de rivier geweest waar we ook weer gehengeld hebben en gezwommen. Kleine visjes beten maar de toekoenarie was weer niet van de partij.

Sirano kwam met een plastic zakje naar ons toe. Wij nieuwsgierig gaan kijken en in de zak zat een vogelspin eikebah. Meneer had die gevonden langs de kant van de weg en vond dat wij dit moesten zien.

Verder komt one namiddagactiviteit goed vooruit. Het toneel krijgt vorm. De kinderen hebben hun rol gekregen en het lijkt goed te komen. Moet ook wel want de organisatie legt er een beetje druk op. Ze zijn zeer tevreden over wat we daar doen en willen voor de voorstelling heel wat belangrijke geldschieters, de media en minister van Onderwijs uitnodigen. Spannend, hopelijk komt het allemaal goed.

Brownsberg:

Om onze paasvakantie goed in te zetten. Gingen we naar de Brownsberg. Eugenie ging alles regelen. Sirano had er zijn bedenkingen over en kreeg gelijk. We stonden om 8uur klaar gepakt om te vertrekken. Maar niks was in orde er moest nog gebeld worden naar haar neef en die bleek nog in de stad te zitten en kon pas tegen 13u op Brownsweg zijn. En dan moesten we nog vertrekken om 17u moesten we al terug zijn om naar de stad te gaan. Dik balen dus. We schakelden Sirano en Rekka in om ons te helpen maar zij waren ook aan het werk in de stad. Sirano herhaalde wel twintig keer zie je wel zie je wel en ja ik kon heb compleet begrijpen. Wat je zelf regelt doe je beter.

Maaaaar gelukkig was er nog de Ronny die geniepig vanop zijn terrasje alles kon volgen. Hij belde een paar keer rond en uiteindelijk zijn we dan tegen 12 met hem, zijn neef, de chauffeur en nog 2 kinderen van het dorp vertrokken. Een helse rit die je rug echt geen deugd deed maar het was de moeite waard. Boven op de berg heb je een prachtig zicht over de uitgestrektheid van het stuwmeer. We hebben dan een wandeling gemaakt tot de dichtstbijzijnde waterval de Leonval. Een uurtje wandelen door het woud, een uur baden in een prachtig waterval kader en dan een uurtje terug stappen. Kort maar krachtig. Toen we terug aan de auto kwamen hebben we Brulapen gezien.

22-26 april

Van 22 tot 26 april zijn Laura, Dorien en Caro naar Pikin Slee geweest. Ik zat deze dagen in de stad met Carolien en Daphné ( dus alleen ). Ik heb van de tijd gebruikt gemaakt om eens wat aan mijn eindwerk te doen en ben de stad gaan verkennen. Zo heb ik een bezoekje gebracht aan de Pauluskerk, de grootste houten kerk van Zuid- Amerika. 

Ook heb ik wat gewandeld aan de waterkant en ’s avonds iets gaan drinken in het vat met Sirano en de andere dag met Sabine, Ernesto en Daphné. Niets echt bijzonder dus. Maar wel gezellig.

Ik was blij toen de drie meisjes hier vuil ( bruin van de bauxiet) terugstonden en heb voor hen gekookt.

Balletjes met gehakt en spinazievulling in een tomatensausje. De elektriciteit was uitgevallen dus heb ik wat moeten improviseren met licht om toch te zien wat ik maakte. Maar al zeg ik het zelf het was lekker. En dat vonden de anderen ook.

27 april

Het was eindelijk zover, Claudio en Sirano vingen een toekoenarie. We regelden met hen dat ze deze bij ons konden klaarmaken. Dus de toekoenariesoep was geboren. Het was een leuke en grappige avond. Vol gelach, gedans, plezier en Belgisch bier. De soep was echter niet zo lekker maar het was het gedacht dat telde. Eindelijk de toekoenarie. Daarmee is dit hoofdstuk afgesloten. Het einde van de toekoenarie.

Het volgend blog bericht wordt wel super hoop ik. We vertrekken namelijk voor 3 dagen naar het binnenland ( de brousse in) om de Blanche Marie watervallen te bezoeken.

Groetjes ,

Jums

( dit bericht werd al eerder geschreven maar  kreeg nog niet de kans om gepost te worden wegens het zeer trage internet.)